အလြမ္းဒဏ္ရာနဲ႔ ေျခခင္းလက္ခင္းမသာတဲ့ မနက္ခင္းမွ ညေနခင္းဆီ စီးဆင္း
>> Saturday, February 14, 2009
ငါ့ရင္ထဲက တိမ္ညိဳညိဳတစ္အုပ္
ႏွလံုးသားကို အံု႔မိုး၀န္းရံၿပီး ႐ြာခ်လိုက္တာ
အခုထိ မစဲေသးဘူး
သတိရစိတ္က
သိပ္ထက္တဲ့ ေငြဓားပါးမိုးစက္ေလးေတြ
အခုကို အေတာ္႐ွေနၿပီ
အနက္ေရာင္လမ္းမေတြက
ေ၀းကြာျခင္းအလ်ားကို ဆြဲဆန္႔ေနၾကတာ
ဒဏ္ရာနက္နက္ေတြ ရက္ရက္စက္စက္ လႊတ္လွလာၾကေပါ့
ၾကင္နာသူေရ…
ကားေနာက္ၿမီွးမွာ ထႂကြက်န္ခဲ့တဲ့ ဖုန္မႈန္႔ေလးတစ္မႈန္႔ေလာက္ေတာင္
ငါ့စိတ္ေတြ မတည္ၿငိမ္ခဲ့ပါဘူး
သူ႔ခ်ည္တိုင္ မင္း႐ိွရာဆီ စကၠန္႔တိုင္းေျပးလို႔
ဒီလိုပဲ အလြမ္းပူပူေတြနဲ႔ ေႏြးေထြးခဲ့ရတဲ့ ဒီဇင္ဘာေဆာင္းညေတြမွာ
အလြမ္းစိတ္ေလးအယားေျပ၊ မင္းနာမည္ကို တိုးတိုးေခၚေတာ့
ငါ့ညေတြ ေမွာင္မိုက္လိုက္တာ ခ်စ္သူရယ္
ေကာင္းကင္ပ်က္ႀကီးထဲ ငါတစ္ေယာက္တည္း လြင့္က်သြားသလို
မခံစားႏုိင္ေတာ့ဘူး
ခ်င္းတြင္းနဲ႔ ဧရာ၀တီႏွစ္စင္း
ငါ့အလြမ္းေတြ စြန္းထင္းလွပခဲ့ၿပီ။
