အေလအလြင့္ ညေနစိတ္
>> Saturday, January 10, 2009
မ်က္လံုးက ဘာမွမသဲကြဲေလာက္ေအာင္ ေမွာင္လင္း
ငါ့ကိုငါေတာင္ ျပန္မမွတ္မိႏိုင္ေတာ့တဲ့ညေနပါ
ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈနဲ႔ ငါ့အဆာအိမ္ႀကီး ေလးပင္ခဲ့
ေႏြးေထြးၾကင္နာမႈေတြဆီ
မေရာက္ႏိုင္မွန္းသိရက္နဲ႔ စိတ္နဲ႔ပဲေလွ်ာက္၊ ငါ့ေျခေထာက္ေတြ မေ႐ြ႕ဘူး
ျပန္မလိုခ်င္ေတာ့ဘူး၊ ငါပယ္ခ်ခဲ့တဲ့ ငါ့ရဲ႕ကံေကာင္းျခင္းေတြကို
မာနေတြ ခၽြန္ထက္၊ စူးနစ္ခဲ့ဒဏ္ရာေတြ ႏွလံုးစြဲခဲ့ၿပီ
လမ္းနဲ႔အညီ ေျပာင္းတတ္တဲ့ႏွလံုးေသြးေတြ ခက္ထန္ၾကမ္းတမ္း
ငါမေပ်ာ္ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ငါေခါင္းမာဆဲပဲ
ညစ္ပတ္စုုတ္ျပတ္မႈေတြက ေ႐ွာင္မရေအာင္ လွပ၊ အနံ႔သင္း၊ စြဲေဆာင္
ငါ ခါးခါးသက္သက္ ျငင္း။ ငါ မိုးခါးေရမေသာက္ဘူး
ငါ့႐ိုးသားမႈနဲ႔ ငါ့တရားနဲ႔ ငါ့ဆာေလာင္မႈနဲ႔
သက္ျပင္းေတြၾကားထဲမွာပဲ ေန၀င္သြားၿပီ
ေရာက္သင့္ရက္နဲ႔ေရာက္မလာတဲ့ စိုးရိမ္ပူပန္မႈ
႐ိွသင့္ရက္နဲ႔မ႐ိွတဲ့ ေနာင္တ
ငါမတ္တပ္ထရပ္လိုက္မႈက ဘာ နာမ၀ိေသသန မွမပါေအာင္ ႐ိုး႐ွင္းလြန္းရဲ႕
ေလွ်ာက္မယ္ေလ
လမ္း႐ွိသေ႐ြ႕ ငါ့ေျခေထာက္ေတြ႐ိွရမယ္မဟုတ္လား
