ကၽြန္ေတာ္တို႔ခ်စ္တဲ့ ကဗ်ာေတြ: January 2010

ေမေမ ေရ ...
အရိုင္းအစိုင္းမာယာေတြနဲ႔ေတြ႕တိုင္း ေခၚေနမိတာ အျကိမ္ႀကိမ္ေပါ့
ေမေမကေတာ့
ေလာကဓံ ဘယ္ႏွစ္ပါးျဖစ္ျဖစ္ ထမ္းထားမွာပဲ ဆိုတဲ့ လူမ်ိဳး
လာမယ့္ အႏၲရာယ္ ရင္ဆိုင္ေတြ႕ ...
အဲဒီလို... ကၽြန္ေတာ့္ ထမင္းပန္းကန္ေလးကို ျဖည့္ျဖည့္ေပးခဲ့တာ ၾကာေပါ့

ဒါေပမယ့္ေလ
ကၽြန္ေတာ္ဆိုးသမွ်က ေမေမ့မ်က္ရည္
ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း မတရားဘူးေနာ္ ေမေမ...
ေမေမ့ရင္ထဲကို ဆူးေတြထိုးထိုးသြင္းေနတဲ့ လူဆိုးေလးကၽြန္ေတာ္ပါ
ေမတၱာတရားကို တာဝန္မေက်ခဲ့တဲ့ လူမိုက္ကၽြန္ေတာ္ပါ
အခုမွ ေနာင္တေတြနဲ႔ မ်က္ရည္ဝဲ
အေဝးကပဲ ရိွခိုး ဦးခ်ေနရပါျပီ ေမေမရယ္

"ေမေမရဲ႕သားႏိုင္တယ္" ေဇာ္ဝင္းထြဋ္သီခ်င္းေလး ဆိုခ်င္တာေပါ့
အခုေတာ့ ေမေမ့ မျမင္ကြယ္ရာမွာ အႀကိမ္ႀကိမ္က်႐ံႈး
ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့မွ လက္မေျမာက္ခဲ့ပါဘူး
ေမေမ့ရင္ထဲ ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းေတြပဲ ႐ြာသြန္းေစဖုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ႐ြာမယ့္မိုးပါ ေမေမ
ဒီကဗ်ာေလးနဲ႔ စ မယ္ေနာ္။

အိမ္က ထမင္းဝိုင္းေလးလည္း ေနရာေတြ လြတ္လို႔ လပ္လို႔ ေနမွာ
တစ္ေန႔ေန႔ေပါ့ ေမေမရယ္
အဲဒီတစ္ေန႔ေန႔မွာ မိသားစုေကာင္းကင္ထဲ အတူတူ ပ်ံသန္းျကမယ္
ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္း အေတာင္ပံေတြ ျဖန္႔လို႔ေပါ့။
အဲဒီတစ္ေန႔ေန႔မွာ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေမေမ့ရင္ခြင္ထဲမွာ ခိုနားေနတဲ့
သားလိမၼာေလးျဖစ္ေနလိမ့္မယ္
တစ္ေန႔ေန႔ေပါ့ ေမေမေရ...

ဆုေတာင္းျခင္းမ်ား
ေမေမ့ရဲ႕ ေမတၱာျဖင့္ ျပည့္ပါေစသား

စိုင္းေလာ၀္ပိန္း
ေကာင္းကင္မ်ား၏ အတၳဳပၸတၱိ ၂၀၁၀ မွ

မစခင္ကတည္းက
အလြဲႀကီးလြဲျပီး ဇာတ္သိမ္းသြားပါၿပီ
ဆိုေတာ့
ဒီကဗ်ာကို ဆက္ဖတ္ဖို႔ မလိုေတာ့ပါ။

လမ္းေဘးယဥ္ေက်းမႈ
စကားႀကီးစကားက်ယ္
တယုတယ ထမ္းထားတဲ့ အယူအဆအလြဲ
မင္းကိုသိေစခ်င္တယ္ ညီေလးေရ...
ဆန္႔က်င္တဲ့အေတြးအေခၚတိုင္း ေဖာက္ထြက္တဲ့အေတြးအေခၚ မဟုတ္ဘူး

တစ္ခါတစ္ေလ ေဘးဘီကို လွည့္လွည့္ၾကည့္ပါဦး
မင္းကေတာ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ႏိုင္မယ္
ဘီယာဆိုင္ ထိုင္ႏိုင္မယ္
အဲဒါနဲ႔ပဲ အယူအဆအလြဲႀကီးကို ေကာက္မထမ္းလိုက္ပါနဲ႔
အခ်ိဳ႕ဆို လမ္းေဘးပလက္ေဖာင္းေပၚမွာေတာင္ မထိုင္ႏိုင္ဘူး

ငါတို႔ ဦးေႏွာက္ေတြ စနစ္တက် အဖ်က္ဆီးခံေနရတာပါ
ငါတို႔ အလ်င္အျမန္ ျပန္တည္ေဆာက္ရမယ္
ဒါေပမယ့္
အဆိပ္ခတ္တဲ့လက္ကိုမွ ေျပးနမ္းတဲ့ မင္း
မင္းနဲ႔ငါ၊ ငါနဲ႔မင္း - လွလွပပႀကီး ကြဲၾကေလသတည္းေပါ့

မတူညီမႈေတြရိွမွ ညီမွ်ျခင္းေတြ တန္ဖိုးတက္ခဲ့
ဆန္႔က်င္ဘက္ထဲ ငါတို႔ေတြကို ၾကဲခ်လိုက္ေပါ့
မစခင္တည္းက လြဲခဲ့ၾကတယ္။