သူငယ္ခ်င္း

မင္းေပ်ာ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေတာ့ ငါမွာ အေနရခက္တယ္
ပူေလာင္မႈကို ငါသိပါတယ္
ငါအပါအ၀င္ လူတိုင္း၊
အဲဒီပူေလာင္မႈမွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနခ်င္ၾကပါတယ္
ဒါေပမယ့္ မင္းကေတာ့ မေအးခ်မ္းဘူး
မင္းေခါင္းမာမႈကေတာ့ မင္း “ထရိတ္မတ္” နဲ႔မင္းပဲ
ပတ္၀န္းက်င္ကို မင္းေရာ ငါေရာ ခါးခဲ့တာ အတူတူ
ကိုယ့္ေတာ္လွန္မႈမွာ ကိုယ့္ဘာသာေအာင္ျမင္တယ္ထင္ခဲ့ၾကတာခ်ည္းပဲ
ဒါေပမယ့္ကြာ
မင္းယဥ္ေက်းမႈ မင္းျပန္ဆန္းစစ္ဦး
ၾကားရတာေတာ့ မင္းအေမလည္း မ်က္ရည္နဲ႔ မ်က္ခြက္
မင္းညီလည္း မ်က္ႏွာမေကာင္းဘူး
မင္းစကားေတြ ကၽြံခဲ့သလား
ေက်ာင္းတုန္းကလို အဆင္မေျပတိုင္း ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါး လုပ္တုန္းလား
မင္းေျပး၀င္ခဲ့တဲ့ ဘ၀ကို အဲဒီလို ရင္ဆိုင္လို႔မရဘူးဆိုတာ မင္းသိေၾကာင္း ငါသိတယ္
မင္းအင္တာနက္မွာ ေဆာ့ေနက် “ေထာင္ထဲမွာ ႐ုန္းကန္ရတဲ့ ဂိမ္း” လို
မလြယ္ကူဘူး၊ ခိုးေဆာ့လို႔မရဘူး။
မင္းဘာသာမင္းခ်ည္မယ့္ ႀကိဳးမွာ မင္းရိွရမယ့္သတၱိကို
ခ်ီးက်ဴးစရာ ဂုဏ္ယူစရာျဖစ္ေအာင္လုပ္ရမွာ
အခုေတာ့ မင္းက ေျခစံုကန္တယ္
သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕က တအံတၾသ
သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕က ေလွာင္ရယ္
သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕က ပက္ပက္စက္စက္ေ၀ဖန္တယ္
ငါကေတာ့ မင္းရယ္သံေတြ နားေထာင္ၿပီး နာနာက်င္က်င္
မင္းတကယ္ရယ္ေနတာလား
ငါ သိတာေပါ့၊ မင္းေျခေထာက္ေတြငါျမင္ေနရတာပဲ
ငါတို႔က ငယ္ငယ္တည္းကေပါင္းလာတဲ့ ေႁမြေတြပဲကြာ
အခုအေျခအေနက မိုးထဲေရထဲမွာတဲ့လား
အခိုက္အတန္႔ေလး သတိေတာ့ထားေပါ့ကြာ
ဒီတြင္းဘယ္ေလာက္နက္ႏိုင္မွာမို႔လဲ၊ ငါတို႔ကပိုနက္ၿပီးသားပဲမဟုတ္လား
မင္းနဲ႔ငါရဲ႕ ေနာက္ဆံုးခြက္ တစ္ခ်က္တည္းေမာ့ေတြလိုပဲ ခပ္ျပင္းျပင္း
ေနာက္ေတာ့လည္း ဒါေတြက လူအိုႀကီးေတြရဲ႕ စျမံဳ႕ျပန္စရာျဖစ္လာမလား
အခုေတာ့
မင္းရဲ႕ အေပ်ာ္တစ္၀က္ စိတ္ညစ္မႈတစ္ျခမ္းမွာ
အေပ်ာ္မွာပဲ ေနထိုင္ႏိုင္ပါေစ သူငယ္ခ်င္းေရ…။