ခ်စ္သူ
>> Sunday, November 30, 2008
ခ်စ္သူ
တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္ေနတဲ့ ဒီအခန္း...အလင္းမရွိတာဆန္းသလား !
အေမွာင္ထဲမွာႏွလုံးသားေတြက်င့္သားရေနတာ . . .အလင္းကုိေတာင္ေၾကာက္ေနတတ္ျပီ. ..
အေမွာင္ကုိျမတ္ႏုိးလုိ႕ေတာ့မဟုတ္ဘူး . . .အလင္းရဲ့မာယာေတြကို ေၾကာက္လုိ႕ပါ . . .
ေသာက္လက္စေဆးလိပ္တုိတစ္တုိ ခုထိေငြ႕မေသေသးဘူး ...
ေနာက္ျပီးေရးလက္စကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ခုထိအဆုံးမသတ္ႏုိ္င္ေသးတာ
ငါ့လက္ေတြ ေသြးမေျခာက္ေသးလုိ႕ပါ......
ဒိေလာက္ေတာင္ ခံစားတတ္ေနတဲ့ငါ့ ႏွလုံးသား . . .
ငါကုိယ္တုိင္ရင္ခြဲျပီးထုတ္ထားတာ ဘယ္သူအျပစ္ေျပာမလဲ !
ခုမွ မာနေတြနဲ႔ ရဲရဲနီျပေနလုိက္တာ . . .
အလြမ္းအုိင္ထဲမွာ
ဖုတ္ဖုတ္လုိက္လုိက္ ျဖစ္ေနတာေတာင္သတိမထားမိဘူး ...
ဒါေတာင္ အခ်စ္ကုိကုိပူစာတတ္တုန္း ...
ခံစားရတာနည္းေတာင္နည္းေသးတယ္. . .
ျဖစ္ႏုိင္ရင္ အခန္းထဲက အိမ္ေျမွာင္စုတ္ထုိးတဲ့အသံေတာင္ မၾကားခ်င္ဘူး . . .
တကၽြတ္.. . .ကၽြတ္နဲ႔ဆုိေတာ့ ကုိယ့္ကုိယ္မ်ားသနားေနၾကသလားလုိ႕
မဆီမဆုိင္ေတြးျပီး အားငယ္ေနေသးတယ္ . . .
ပင့္ကူတစ္ေကာင္လုိ အေႏွာင္အဖြဲ႕ေတြနဲ႕မာယာလဲမမ်ားခ်င္ပါဘူး . . .
တစ္ခါတစ္ေလ ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္းအေကာင္းခ်ည္းပဲဆုိျပီး
ေခါင္းျငိမ့္ေနတတ္တဲ့ ပုတ္သင္ညဳိေလးကုိေတာင္ အားက်မိသလုိပဲ. . .
ဘာလုိ႕လဲဆုိေတာ့ငါလဲ အေရာင္ေျပာင္းတတ္လုိ႕ပဲ.. .
ဟုတ္တယ္တစ္ခ်ိန္ကမုန္းတယ္ဆုိတာကုိ ခ်စ္တတ္တဲ့ငါ ...အခု
ခ်စ္တယ္ဆုိတာကုိ မုန္းတတ္ေနျပီေလ
ခဏတာမွားခဲ့တဲ့ အမွားေတြ(အရိပ္တေစၦ)ေတြေရ
ငါ့ကုိမေျခာက္လွန္႕ခ်င္ပါနဲ႕ေတာ့..
" ငါ"
မေၾကာက္တတ္ခ်င္ေတာ့လုိ႕ပါ . . .
ေနာက္ျပီး . . . မာယာမပါတဲ့အခ်စ္ပြဲတစ္ပြဲ . . .
မာနကုိကုိင္ဆြဲျပီးကစားခ်င္ေသးတယ္ . . .
မ်က္ရည္မက်စတမ္းေပါ့ .......ဘာလုိ႕လဲဆုိေတာ့ . . . . .
ငါဟာမ်က္ရည္ကုိ ႏွစ္သက္တဲ့
မ်က္ရည္ တစ္စက္ . . ..ျဖစ္ေနလုိ႕ပါ . . .
"မမ"
ရဲ႕ " ေမာင္"
