Pages

ကေလးၿမိဳ႕

>> Wednesday, June 24, 2009

ဂ်ိဳးငွက္ငယ္ေလးတစ္ေကာင္လို
သူ႔အေတာင္ပံထဲ သူ႔ေခါင္းသူထည့္၀ွက္လို႔
မနက္ခင္းတုန္းက သူအိပ္ေမာက်ေနလိုက္တာ တိတ္ဆိတ္လို႔
အခုေတာ့
သူ႐ုန္းကန္လႈပ္႐ွားေနပံုက
အသံပိတ္ထားတဲ့ အေႏွးျပကြက္ေတြလို
ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္က ျမင္းစီးေၾကး႐ုပ္ႀကီးေတာင္
ဆိုင္ကယ္စီးသူ စက္ဘီးစီးသူေတြကို ၾကည့္ၿပီး
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္ေနလိုက္တာ ကိုးယိုးကားယားႀကီးေပါ့
ေနၾကာပန္းေတြ ေက်ာခိုင္းရာအရပ္မွာ
ေတာင္ေတြအထပ္ထပ္ကို သူ႔ေဘးပတ္ပတ္လည္မွာ ေနရာခ်လို႔
သူ႔အိမ္ေသးေသးေလးကို သူ႔ဘာသာသူေဆာက္ၿပီး
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ သီးပြင့္မယ့္ မနက္ျဖန္ကို ေစာင့္လို႔ေန႐ွာတယ္ေလ

သူငယ္ခ်င္း

>> Monday, June 22, 2009

မင္းေပ်ာ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေတာ့ ငါမွာ အေနရခက္တယ္
ပူေလာင္မႈကို ငါသိပါတယ္
ငါအပါအ၀င္ လူတိုင္း၊
အဲဒီပူေလာင္မႈမွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနခ်င္ၾကပါတယ္
ဒါေပမယ့္ မင္းကေတာ့ မေအးခ်မ္းဘူး
မင္းေခါင္းမာမႈကေတာ့ မင္း “ထရိတ္မတ္” နဲ႔မင္းပဲ
ပတ္၀န္းက်င္ကို မင္းေရာ ငါေရာ ခါးခဲ့တာ အတူတူ
ကိုယ့္ေတာ္လွန္မႈမွာ ကိုယ့္ဘာသာေအာင္ျမင္တယ္ထင္ခဲ့ၾကတာခ်ည္းပဲ
ဒါေပမယ့္ကြာ
မင္းယဥ္ေက်းမႈ မင္းျပန္ဆန္းစစ္ဦး
ၾကားရတာေတာ့ မင္းအေမလည္း မ်က္ရည္နဲ႔ မ်က္ခြက္
မင္းညီလည္း မ်က္ႏွာမေကာင္းဘူး
မင္းစကားေတြ ကၽြံခဲ့သလား
ေက်ာင္းတုန္းကလို အဆင္မေျပတိုင္း ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါး လုပ္တုန္းလား
မင္းေျပး၀င္ခဲ့တဲ့ ဘ၀ကို အဲဒီလို ရင္ဆိုင္လို႔မရဘူးဆိုတာ မင္းသိေၾကာင္း ငါသိတယ္
မင္းအင္တာနက္မွာ ေဆာ့ေနက် “ေထာင္ထဲမွာ ႐ုန္းကန္ရတဲ့ ဂိမ္း” လို
မလြယ္ကူဘူး၊ ခိုးေဆာ့လို႔မရဘူး။
မင္းဘာသာမင္းခ်ည္မယ့္ ႀကိဳးမွာ မင္းရိွရမယ့္သတၱိကို
ခ်ီးက်ဴးစရာ ဂုဏ္ယူစရာျဖစ္ေအာင္လုပ္ရမွာ
အခုေတာ့ မင္းက ေျခစံုကန္တယ္
သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕က တအံတၾသ
သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕က ေလွာင္ရယ္
သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕က ပက္ပက္စက္စက္ေ၀ဖန္တယ္
ငါကေတာ့ မင္းရယ္သံေတြ နားေထာင္ၿပီး နာနာက်င္က်င္
မင္းတကယ္ရယ္ေနတာလား
ငါ သိတာေပါ့၊ မင္းေျခေထာက္ေတြငါျမင္ေနရတာပဲ
ငါတို႔က ငယ္ငယ္တည္းကေပါင္းလာတဲ့ ေႁမြေတြပဲကြာ
အခုအေျခအေနက မိုးထဲေရထဲမွာတဲ့လား
အခိုက္အတန္႔ေလး သတိေတာ့ထားေပါ့ကြာ
ဒီတြင္းဘယ္ေလာက္နက္ႏိုင္မွာမို႔လဲ၊ ငါတို႔ကပိုနက္ၿပီးသားပဲမဟုတ္လား
မင္းနဲ႔ငါရဲ႕ ေနာက္ဆံုးခြက္ တစ္ခ်က္တည္းေမာ့ေတြလိုပဲ ခပ္ျပင္းျပင္း
ေနာက္ေတာ့လည္း ဒါေတြက လူအိုႀကီးေတြရဲ႕ စျမံဳ႕ျပန္စရာျဖစ္လာမလား
အခုေတာ့
မင္းရဲ႕ အေပ်ာ္တစ္၀က္ စိတ္ညစ္မႈတစ္ျခမ္းမွာ
အေပ်ာ္မွာပဲ ေနထိုင္ႏိုင္ပါေစ သူငယ္ခ်င္းေရ…။

ငါက ငါ့ရဲ႕ ေသေၾကာင္းၾကံစည္မႈ

>> Saturday, June 13, 2009

မင္းလုပ္ခ်င္တာသာလုပ္ေတာ့
ငါက ငါ့ရဲ႕ ေသေၾကာင္းၾကံစည္မႈပဲ
လက္ေကာက္၀တ္ေပၚကဓားလား၊ ဘ၀လား
ငါ ႀကိဳက္တာေ႐ြးပဲ

စိတ္ဓာတ္က်ေနပံုက
ကိုယ္ႏႈတ္အမူအရာေတြေတာင္ ဆြံ႕အ
ႏႈတ္သီးလဲ မေဟာင္ႏုိင္ေတာ့ဘူး
စိတ္ဓာတ္က်ေနတာေဟးးး
စိတ္႐ွည္တာ၊ သည္းခံတာနဲ႔ မမွားလိုက္ၾကနဲ႔ဦး
သိပ္ကိုတံုးတာပဲဆိုလဲ ၀န္ခံရေတာ့မယ္

အႏၲရာယ္က ဟန္က်ပန္က် ႐ိွေနၿပီ
ဟိုအခန္းေထာင့္က ေသမင္းနဲ႔ငါ
သံခင္းတမန္ခင္း မ႐ိွေတာ့ဘူး

အိမ္ျပန္လမ္း

>> Wednesday, June 10, 2009

အိမ္အျပန္လမ္းက အေပ့ါပါးဆံုးငွက္ေတာင္ေမြးေလးလိုပဲ ေလထဲ၀ဲ
ခ်စ္သူဆီ အေတာ္ျဖန္႔တဲ့လမ္းမွာ ႐ိွသမွ်ပန္းတိုင္း အ၀ါေရာင္
ကားဘီးတစ္ပတ္လိမ့္တိုင္း ငါ့ေႏွာင္ႀကိဳးတစ္ပတ္ေလွ်ာ့
နာရီတစ္စကၠန္႔ေခါက္တိုင္း ငါ့ရင္ဘတ္ျပဳတ္ျပဳတ္က်
“အႏၲရာယ္အေကြ႕”
“ယဥ္တိမ္းေမွာက္မႈ မၾကာခဏျဖစ္သည္။ ေျဖးေျဖးေမာင္းပါ”
သတိေပးဆိုင္းဘုတ္ေတြလည္း အ၀ါေရာင္လွ
တစ္ေကြ႕ၿပီးတစ္ေကြ႕
တစ္ေတာင္ၿပီးတစ္ေတာင္
ဒီေလာက္ေပါ့ပါးတာ မ႐ိွခဲ့ဘူး
ငါဟာ လႊင့္ေမွ်ာလိုက္ပါ
ခရီးလမ္းရဲ႕ဟိုဘက္က ခ်စ္သူဆီ

Followers

အခု ေယာက္ ၾကည့္ေနတယ္
သင္ဟာ Dedicated Server
ေျမာက္ လာေရာက္ၾကည့္ရႈသူျဖစ္ပါတယ္။

  © Blogger template Simple n' Sweet by Ourblogtemplates.com 2009

Back to TOP