အသံမဲ့ ဆုေတာင္း

လိုခ်င္တာ မရတဲ့ ေခတ္ထဲမွာ
သူမကို အနားမွာ ႐ွိေနေစခ်င္တာ
ငါ့ စိတ္ဓါတ္ေတြ လူသားဆန္ပါတယ္..

ေၿပာတိုင္းလည္း ေခါင္းၿငိမ့္နာခံတတ္ေပမယ့္
အေ႐ွ႔ အရပ္ကိုသြားဖို႔ေခါေတာ့
သူမရဲ့ ဘ၀က ငွက္တစ္ေကာင္ေလာက္
မလြတ္လပ္ၿပန္ဘူးေလ..
ဒီလိုနဲ႔
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ႐ွင္သန္လာလိုက္
ကိုယ့္ဘာသာ ကိုဆြတ္ခူးလိုက္နဲ႔
တခါတေလ လြတ္ထြက္လာတဲ့
သံသယေတြ အတြက္ေတာ့
ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ဘဲ ေၿဖေဆးေသာက္ေနရတယ္.

သူမ အတြက္ဆိုရင္ေတာ့
ကေလး တစ္ေယာက္လိုလဲ စိတ္မေကာက္တတ္ဘူး
လူၾကီးဆန္စြာလဲ စိတ္မဆိုးခ်င္ဘူး
နားလည္မွဳ ဆိုတဲ့ စကား ၃ လံုးနဲ႔ဘဲ
သူမ နားမွာ ရပ္တည္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနမွာပါ

လက္႐ံုး