ကမၻာေပၚသို႔ ျပန္က်ျခင္း
အက်နာတယ္
မီးေတာက္မီးလွ်ံေတြနဲ႔
ဘ၀ေတာင္ တစ္ပိုင္းတစ္စ ပြန္းပဲ့သြားေပါ့
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသာမရိွရင္
ငါ့ဘ၀လည္း စုတ္ျပတ္သြားေလာက္တယ္
ဖိအား ဖိအား ဖိအားၿပီးေတာ့ဖိအား
ဆင္ျခင္တံုတရားမဲ့ျခင္းက
ငါ့ကို .. ကမၻာေျမနဲ႔ လႊဲေခ်ာ္ေစခဲ့…
ငရဲမွာမွ
ငါ .. သတိျပန္လည္ခဲ့ေပါ့..။ ။
ပံုမွန္အတိုင္းပါဘဲ အေ႐ွ႔အရပ္က ေနထြက္ေနတုန္းဘဲ
ေလထုကေတာ့ ဒီမနက္အထိ
ေစ်းတက္မယ္လို႔ မၾကားမိေသးဘူး
အရင္လိုဘဲတဲ့..............
ညတုန္းက သီတင္းထဲမွာေတာ့
ေနရာကြက္ၾကားမိုး႐ြာႏိုင္တယ္
ခုထိ ခံယူလို႔ မၿပည့္ႏိုင္ၾကေသးဘူးလား
မိုးလင္းတိုင္း ပစၥဳပၸန္ အေသေတြနဲ႔
ရက္ထားတဲ့ ၀တ္စံုကို ၀တ္ေနရတာ
ေသတဲ့အထိခ်ြတ္လို႔ရအံုးမွာလား........
ၾကိဳး႐ွည္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ေပးခဲ့တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ
အခု...အစကိုဘယ္မွာခ်ည္မိမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး
ေန႔စဥ္စားသံုးေနက် ကုန္ေစ်းႏွဳန္းကလဲ
ေလထုထက္ေတာင္ မွေပါ့ပါးလာဘီ။ ။
ဘ၀မွာေက်နပ္စရာဆိုလို႔
ကိုယ့္ပိုင္အိပ္မက္ မက္ႏိုင္တာဘဲ႐ွိေတာ့တယ္။ ။
ေခၽြးထြက္မ်ားတဲ့ေန႔
ငါ ႐ုန္းထြက္ဖို႔ မႀကိဳးစားခဲ့ဖူးတဲ့ ေလာင္းကစားမႈမ်ား
ဘ၀ကို ခံုမင္မွ အလွအပတရားက ပိုၿပီး အဓိပၸာယ္႐ိွမယ္။
ေမတၱာတရားမွာ စကားမွားခဲ့ဖူးတဲ့ ငါ
ဟိုတုန္းက စိတၱဇျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္နဲ႔
ငါ့ရဲ႕ ငယ္႐ြယ္မႈကို မီးၿမိဳက္ခဲ့
ငါက သတိတရ ျဖစ္ၿပီဆုိရင္ ဘယ္မွတ္တိုင္မွ မရပ္ေတာ့ဘူး
ဒီလုိ ႐ိွခဲ့ဖူးေသာ အတုအေယာင္ဆန္ဆန္ ေန႔ေတြ
ဘာမွ မၾကားခ်င္လို႔ ဘာမွ မေျပာျဖစ္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းေတြ
အက်အန အေကာက္လြန္သြားလို႔ စိတ္ဆင္းရဲခဲ့ရမႈေတြ
အားလံုးေသာ အဆင္မေျပမႈမ်ား၊
စက္ပ်က္ေနတဲ့ နာရီတစ္လံုးထဲ ထုတ္ပိုးၿပီး
ငါ့ အေသြးအသားေတြကို လတ္ဆတ္ေစခဲ့ရေတာ့တယ္
ပထဆံုးေလေျပမွာ
ငါ့အတြက္ အဆင္ေျပေၾကာင္း စာေလးတစ္ေစာင္ေတာ့ ပါလာေကာင္းပါရဲ႕။
သူမေရ
ကၽြန္ေတာ္သာ စကၠဴစြန္ တစ္ေကာင္ၿဖစ္မယ္ဆိုရင္
သူမကို ဆိုင္းႁကိုးေလး ၿဖစ္ေစခ်င္တယ္
အေလအလြင့္မ်ားလြန္းတဲ့
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ လူမွဳေရး ညေနခင္းေတြကို
ထိန္းၫွိေပးဖို႔ေပါ့..............
ဘ၀မွာ သီးပြင့္းခြင့္ၾကံဳုတာေတာင္
ေဆြမ်ိဳးေတြ ဆီေတာ့ တစ္ေခါက္မွ
အလည္မသြားၿဖစ္ခဲ့ဘူး
ရွင္သန္ဖို႔ အတြက္ဘဲ
ဒီေၿမကို ကုတ္ကတ္ၿပီးေနခဲ့ရတယ္
ဘ၀မွာ တစ္ထည္တည္း႐ွိတဲ့ ၀တ္စံုနဲ႔
ေက်ာက္ခတ္ထဲက
ရာသီဥတုဒဏ္ကို ဖန္တရာေက်ေအာင္
ခံခဲ့ရၿပီးဘီ............
သံေယာဇဥ္႐ွိေနသေ႐ြ႔ေတာ့
သီးပြင့္ၿပရအံုးမွာဘဲေလ။ ။
အလို႐ိွသေလာက္သာခူးဆြတ္သြားၾကပါ
ငါ့မွာသာ အိပ္မက္အေသေတြကို ဖက္တြယ္ရင္း
နာက်င္တာေတာင္ ဟစ္ေအာ္ပိုင္ခြင့္မွ မရခဲ့တာ။ ။
ညက သားရဲတြင္းဆန္စြာဘဲ
အပုပ္နဲ႔တၫွီၫွီနဲ႔
လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ေလာင္ကၽြမ္းေနေလရဲ့
ပံုမွန္ထက္ ပိုေတာင္းေလ့႐ွိေသာ အၿမန္ယာဥ္မ်ား
ခေနာ္နီ ခေနာ္နဲ႔ လမ္းေဘးေစ်းသည္မ်ား
ဖုန္အလူးလူး နဲ႔ သားငယ္
မိခင္ရင္ခြင္မွာ ႏွစ္ခ်ိဳက္စြာ အိပ္ေမာက်ေနေလရဲ့
ေလေၿပထဲမွာလဲ ႏွဳတ္ခမ္းနီနံ႔က ထံုအီေနေလရဲ့
ညငွက္တစ္ခ်ိဳ႔ ဟိုတစ္စုသည္တစ္စု
အိပ္တန္းၿပန္ဖို႔ အေဖာ္႐ွာေနၾကတုန္း
ရာသီဥတုကလဲ မေန႔ကအတိုင္းဘဲဆိုေပမယ့္
လမ္းမေတြကေတာ့ ပံုမွန္ထက္ကို
စုတ္ၿပတ္သတ္သြားေလရဲ့။ ။
ငါ့အမာ႐ြတ္နဲ႔ငါ စကားမ်ားလို႔ေကာင္းတုန္း
ေျခာက္ျခားဖြယ္အာေမဋိတ္ေတြနဲ႔
လမ္းေတြ အ႐ုိင္းဆန္လာလိုက္တာ
ငါတို႔ ဆုပ္ကိုင္ထားမိသမွ် အျပစ္႐ိွေနသလိုလို…
လြတ္မခ်ေၾကး ေဟ့
လူၿပိန္းပါးစပ္က ဘ၀အေၾကာင္းေျပာလာတဲ့အခါ
ေဟာဒီနယ္ေျမဟာ ေတာလိုက္ကြင္းျဖစ္ေတာ့တာပဲ
ငါတို႔ သတိထားနားေထာင္မယ္ဆိုရင္
သူတို႔ရဲ႕ ႏွာမႈတ္သံ တ႐ႈး႐ႈးေတာင္ၾကားရဦးမယ္
ေထာင္ေခ်ာက္ေတြရဲ႕ လက္ခေမာင္းခတ္သံနဲ႔
ေသြးဆူသံ တပြက္ပြက္မွာ
ငါတို႔ရဲ႕ အသက္ဓာတ္ေလးေတြ ပဲ့ပဲ့ပါသြား
ဘ၀တူခ်င္း ခ်ျပရတဲ့ သက္ျပင္းေတြပဲ အဖတ္တင္ေနတယ္
ဘာမွမတတ္ႏိုင္မယ့္အတူတူ
၀ပ္က်င္းေလးထဲမွာပဲ ကဗ်ာေရး
ငါတို႔ လက္ေလွ်ာ့လိုက္တာမဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာခဲ့ၿပီးသား
ယံုၾကည္မႈနဲ႔ အမွန္တရား
ညီမွ်ျခင္းေနာက္မွာ အေပါင္းလကၡဏာပဲ ငါတို႔အလို႐ိွတယ္
ငါတို႔ ေလာဘႀကီးတာမဟုတ္ဘူး
နာက်ဥ္းခ်က္နဲ႔ ကဗ်ာေတြဟာ ပြင့္လာတယ္
ဒါလည္း ငါဘာမွ မတတ္ႏိုင္တဲ့အပိုင္း
အဲဒီကဗ်ာေတြနဲ႔ပဲ
ယုတ္ၾကမ္းတဲ့ လမ္းေတြကို
ငါတို႔ အတတ္ႏိုင္ဆံုး သြန္သင္ၾကည့္ၾကတာေပါ့
အလင္းတစ္ခုဆီကို …။ ။
သူမေရ
ပကာသနမပါတဲ့ ငါတို႔ဆက္ဆံေရးကို
သူစိမ္းေတြက ေခၚင္းစဥ္တစ္မ်ိဳးတပ္ခ်င္ၾကတယ္။ ။
တစ္ေယာက္ေယာက္ အတြက္ငဲ့ၫွာရမဲ့ စိတ္ထားမ်ိဳးေတြ
မတရားဘူးလို႔ထင္ရတဲ့ တကယ့္စစ္ပြဲေတြ
စကားလံုးတစ္ခ်ိဳ႔နဲ႔ ႐ွဳတ္ခ်ၾကမယ့္ ပတ္၀န္းက်င္
ငါ ကေတာ့ နစ္ၿမဳပ္က်ဆံုးဖို႔ လမ္းမ႐ွိဘူး
ငါ့ ေၿခေထာက္ေအာက္မွာ လမ္းမ ေတြ ရွိေနသေ႐ြ႔ေတာ့
သူမ ကို ဘယ္လို အကိုင္းအခတ္မ်ိဳးမွ မ႐ိုခတ္ေစရဘူး။ ။
ငါတို႔ရဲ့ ကစားကြင္းကို လြတ္လပ္စြာ
နာမည္ေပးပိုင္ခြင့္ ငါတို႔မွာ႐ွိတယ္
မီး႐ွဴးေတြရဲ့ လြတ္ေၿမာက္မွဳေအာက္မွာေတာင္
ခ်စ္ၿခင္းတရားအေၾကာင္း
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္
တစ္ခြန္းမွ မေၿပာခဲ့ၾကဘူး
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ လဲ နားလည္ေပးႏိုင္ၾကတယ္
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ခ်စ္ဖို႔ၾကေတာ့
ငါတို႔ႏွဳတ္ဆြံ႔ေနခဲ့ၾကတယ္
သူမသာ ေပ်ာ႐ႊင္ရမယ္ဆိုရင္
ငါ့လက္က်န္အခ်ိန္ေတြအကုန္လံုး
သူမနားမွာဘဲ အတံုးအ႐ံုး ပံုခ်ထားေတာ့မယ္
သူမေရ
တစ္ေယာက္ဆီရင္ကြဲမွာထက္စာရင္
ပတ္၀န္းက်င္ကို ငါတို႔ စစ္ေၾကၿငာသင့္တာေပါ့။ ။
သူမသာ
ေမ်ာက္တစ္ေကာင္ၿဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္
ငါ........႐ံုသြင္းၿပစားမိမွာဘဲ။ ။
သူမက
ငွက္တစ္ေကာ္ဆိုရင္လဲ
ေ႐ႊေလွာင္အိမ္နဲ႔ထည့္ၿပီိး ေရာင္းစားမိမွာဘဲ။ ။
ခု.............. သူမက
ႏွလံုးသားပါတဲ့ နယ္႐ုပ္ေလးၿဖစ္ေနေတာ့
ေ႐ြ႕ကြက္မမွားေအာင္ ႁကိုးစား႐လို႔
ငါဦးေႏွာက္လဲ ေသြးဆူေနလွဘီ...........
တစ္ေယာင္ကိုတစ္ေယာက္ ႐ိုေသၾကရင္းနဲ႔
ငါတို႔ စကား၀ိုင္းထဲမွာ
ခုဆိုရင္ ငါးေယာက္ထိ႐ွိလာဘီ။ ။
ဘယ္က ေရာက္လာမွန္းမသိတဲ့
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ဒုကၡေတြကို
ခါးစည္းခံခဲ့တာ အေမ ေပါ့.....
အသိပညာေတြ အေလ့က်မေပါက္ဖို႔
စနစ္တက် ၫြန္ၾကားခဲ့တာ အေဖ ေလ......
တစ္ေယာက္ထဲ႐ွိတယ္လို႔ ထင္ရေပမယ့္
သတ္မွတ္ခ်က္ေတြအရေတာ့
ကၽြန္ေတာ္မွာ ေမာင္ႏွမ သံုးေယာက္တိတိ႐ွိခဲ့တယ္
မ်က္႐ည္နဲ႔ ပူေဆြးခဲ့ရတဲ့ ေန႔ေတြ႐ွိခဲ့လို႔လဲ
ေပ်ာ္႐ြင္ၿခင္းမိုးတိမ္ေတြကိုဖက္တြယ္ခြင့္ရခဲ့တာေပါ့
တစ္ေယာက္သံေယာဇဥ္ကို တစ္ေယာက္ ခ်ည္ေႏွာင္ၾက
ဘယ္လိုအသံမ်ိဳးနဲ႔မွေတာ့
ငါတို႔ စကား၀ိုင္း က ေသဆံုးခဲ့မွာမဟုတ္ဘူး
အခ်ိန္က်လာရင္သာ
အလွ်ိဳလွ်ိဳခြဲထြက္သြားၾကမွာပါ
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္
ႏွဳတ္မဆက္ေၾကးေပါ့။ ။
ကၽြန္ေတာ့္ေဘးမွာ သရဲတစ္ေကာင္႐ိွတယ္
ကၽြန္ေတာ္ညာဘက္ကို လွည့္ၾကည့္ရင္ သူက ဘယ္ဘက္မွာ ေရာက္ေနၿပီး
ကၽြန္ေတာ္ဘယ္ကို လွည့္ၾကည့္ေတာ့ သူ႐ိွေနတာက ညာ
ကၽြန္ေတာ္အေရအျပားေပၚက
ၾကက္သီးဖုေလးေတြမွာ သူ ေနဖူးတယ္
တစ္ခါတစ္ေလ ကၽြန္ေတာ့္ဂုတ္ေသြးကို သူၿမိန္ေရယွက္ေရ စုပ္လို႔
တစ္ခါတစ္ေလ ကၽြန္ေတာ့္႐ိုင္းစိုင္းမႈကို သူ ဆြဲထုတ္
တစ္ခါတစ္ေလ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းေၾကာက္ေအာင္ သူ ျဖဲေျခာက္တယ္
ကၽြန္ေတာ္ ဘုရားစာ႐ြတ္ရင္ သူ ဆဲေရးၿပီး
ကၽြန္ေတာ့္ အကုသိုလ္မွာ သူေပ်ာ္တယ္
ကၽြန္ေတာ္ ေမာင္းထုတ္လဲ သူထြက္မသြားဘူး
ကၽြန္ေတာ္ သြားေလရာေနာက္ လိုက္လို႔ေလ
ဘယ္သူသိႏိုင္မလဲ
သူလဲ သူ႔ဒုကၡနဲ႔သူ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာ
ဒါမွမဟုတ္လဲ
အခြင့္သာတဲ့တစ္ေန႔ ... ကၽြန္ေတာ္သတိမဲ့သြားတဲ့ေန႔
ကၽြန္ေတာ့္ကို ဂုတ္ခ်ိဳးဖို႔ေစာင့္ေနတာ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာ
ဘယ္သူသိမွာလဲ …ေနာ္ …
သူမေရ
ကံၾကမၼာေၾကာင့္သာ
ငါတို႔ရဲ့ ေထာင့္မွန္ေတြ ဒီဂရီ ေစာင္းသြားခဲ့ရင္
ဘယ္လိုအတိုင္းအတာအထိ
စိတ္႐ွည္ႏိုင္အံုးမွာလဲ။ ။
ဘ၀မွာ
ေမြးဖြားဖို႔ အတြက္ ေသဆံုးခဲ့တာလား?
ေသဆံုးၿပီးမွ ေမြးဖြားခဲ့တာလား?
ဒီကႁကိုးကို ဘယ္သူၫွိႏိုင္မွာလဲ?
ငွက္သီခ်င္းနဲ႔ ႏွင္းနဲ႔
မနက္ခင္းေပါ့……
ေနေရာင္ျခည္ကို ျပာခ်
ငါ့အလြမ္းနဲ႔ လင္းေစခဲ့တယ္ …
ၾကင္နာသူေရ …
ခ်စ္ေမတၱာေတြ ဖူးပြင့္ေနပံုက
ဒီေဆာင္းကို ပိုၿပီးေတာ့ လွပေနေစသလိုပဲ
ၾကည့္ဦးေလ…
ငါနားလည္ဖို႔ မႀကိဳးစားခဲ့တဲ့ အလြမ္း
ေမွာ္ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ ျပဳစားခ်က္ေတြထက္ ခမ္းနားဆန္းၾကယ္
ငါ့ရင္ထဲမွာ အလင္းပိုးတစ္ေကာင္လို ေနထိုင္တယ္
ဒီမွာ
မေရရာ ဇေ၀ဇ၀ါလမ္းမေတြကို သုတ္သင္႐ွင္းလင္း
ငါ့ေသြးေၾကာထဲက လတ္ဆတ္တဲ့ ယံုၾကည္မႈေတြနဲ႔ ငါ ရင္ခုန္
ငါ့ေန႔ေတြ အလြမ္းနဲ႔ လွပေနခဲ့တယ္
ခ်စ္သူ
မင္းယံုၾကည္မယ္ဆိုရင္
ငါ့ရဲ႕ လြမ္းတဲ့အေၾကာင္းေတြ ဂႏၲ၀င္ေပါ့ …။
အသက္႐ွင္ေနတယ္ဆို႐ံုေလး ကမၻာေျမ
သင့္ရဲ႕ ကံဆိုးမိုးေမွာင္ ေ၀ဒနာ အံစာကို ပစ္ခ်လိုက္ေတာ့
ငိုညည္းသံေတြ မီးေတာက္ၾကေပါ့
နတ္ေဒ၀ါအပါးပါးတို႔ရဲ႕ ၾကင္နာသနားျခင္းမွ ကင္းလြတ္ရာ ဥယ်ာဥ္
အမွားမွားအယြင္းယြင္း သစ္သီးေတြ အဆိပ္သင့္ၾက
ကမ္းလင့္ေနတဲ့ လက္အစံုေတြမွာွ မြတ္သိပ္ျခင္းမ်ားစြာ .. မ်ားစြာ
ကမၻာေရ…
ျမင့္ျမတ္လွတဲ့ ကယ္တင္ျခင္းေတာင္ပံေတြ
သင့္ရဲ႕ ပူေလာင္မႈ ေျမျပင္ထဲ ျမဳပ္ထားလိုက္ဦးေတာ့
ငါတို႔ ဆင္းစရာ ေအာက္မွာ က်န္ေနေသးတယ္ မဟုတ္လားကြာ?
အခ်ိန္ေတြက တအိအိနဲ႔
ငါ့ကိုတုိက္စားသြားခဲ့ေလရဲ့
ဇရာရဲ့ ရင့္ေရာ္မွဳကလဲ
တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔ ေန၀င္ခ်ိန္နီးလာဘီ
ဘ၀မွာလဲ အခ်စ္ဆိုတဲ့ အရာကို ထည့္ေပါင္းရင္
တစ္သက္လံုးသိခဲ့ သမွ် အရာေတြက
သင္ပုန္းၾကီးထဲက ကိန္းဂဏာန္းေတြေတာင္
လိုက္မွီမွာ မဟုတ္ဘူး........
“ဂ’’ နဲ႔ပက္သက္လာရင္
တန္ဖိုးကလြဲလို႔ ဘယ္စာလံုးကိုမွ
ငါမႏွစ္သက္ခဲ့လို႔ပါ။ ။
သင္ပုန္းၾကီးထဲမွာ “ဃ’’ နဲ႔ ပက္သက္လာရင္
သူ႔ အရပ္နဲ႔ သူ႔ဇာတ္လိုေပါ့
ပံုေဆာင္ခဲ အမ်ိဳးမ်ိဳးေလ.......
ကၽြန္ေတာ္သိခဲ့သမွ်ထဲမွာေတာ့
သံဃာဆိုတဲ့ အၿမင့္ၿမတ္ဆံုး ပုဂၢိဳလ္ေတြ
(၆) တန္းတုန္းက “ဃ’’ တန္းမွာ
သင္ခဲ့ဘူးတာေတြကလြဲရင္
ေနာက္ဆံုး.........သူမရဲ့ အိမ္နံပါတ္ကလဲ
“ဃ/...’’ ဆိုတာက အထိေပါ့.........
“င’’ ဆိုတဲ့ ငတိက ေတာ့
ရွင္းၿပလို႔ဆံုးမွာမဟုတ္ဘူး
ဘ၀မွာ သက္ေတာင့္သက္သာၿဖစ္ဖို႔ဆိုရင္
ငါဆိုတဲ့ အတၱကို ခုထဲက
ေၿမၿမဳပ္သႁဂိဳလ္လိုက္ပါ။ ။
သူမေရ
အာလူးစားသူေတြရဲ့မ်က္ႏွာေတြ
ဘာအတြက္မွန္းေတာ့ မသိဘူး
အဲ့ဒီ သီခ်င္းစာသားကို
ကေလးဘ၀ထဲက ႏွစ္သက္ခဲ့တယ္
ေကာင္းကင္မွာ အလင္းမ႐ွိတဲ့ညေတြဆိုရင္
ဗင္းဆင့္တမ္းခ်င္း သီခ်င္းရယ္
ငါတို႔ အတူအေရာင္ၿခယ္ခဲ့ ၾကတဲ့
ကာတြန္းဇာတ္ေကာင္တစ္႐ုပ္ရယ္
ၿပီးေတာ့..............
ငါ့ေသြးနဲ့ေရးထားတဲ့
အလြမ္းကဗ်ာတစ္ခ်ိဳ႔တစ္၀က္ရယ္
သူမေရ
ဘယ္လို အခ်ိန္ဇယားမ်ိဳးမွာမွ
ငါရွင္းၿပရမွာလဲ.....................
သူမေရ
ဒီညေတာ့ မီးစာတစ္မုတ္ ေရတစ္ခြက္နဲ႔
မင္းကို လြမ္းတဲ့ အေၾကာင္းေတြ
လိုက္ရွာေနမိရဲ့..........
ညေနခင္းက ၂ စကၠန္႔ေလာက္
ငါတို႔ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယက္
မ်က္လံုးခ်င္းခ်စ္ခဲ့ၾကတာ
ခုထိ ရင္ခုန္ေနမိတုန္းမို႔ပါ။ ။
သူမေရ
နကၡတ္ေတြ ေနရာေ႐ႊ႔ၾကရင္း
ငါတို႔ နီးစပ္ခဲ့တာေပါ့
အဲ့ဒီအတြက္
မၿမင္ရတဲ့ ကံၾကမၼာ ကို ငါေက်းဇူးတင္ပါတယ
သူမေရ
ၿပင္းၿပင္းၿပၿပ သတိရ တတ္တဲ့ညေနခင္းေတြဆိုရင္
ၾကယ္ ေၿခ႐ာေတြကို ငါလိုက္႐ွာေနမိတယ္
မၿဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုေပမဲ့လည္း.... လက္ေတြမွာ
ငါတုိ႔က ကိန္းဂဏာန္း ၃ လံုးေလာက္ ေ၀းကြာ ၿပီးသားေလ။ ။
ငါတို႔ သံေယာဇဥ္ေတြက
တယ္လီဖုန္းလိုင္းထဲ မွာ ဘဲ ရွင္သန္တာဆိုေပမယ့္
ဆက္သြယ္မွဳ ၿပင္ပမွာလဲ
သူမ က ငါ့ ရင္ဘက္ထဲမွာ အၿမဲ ႐ွိေနပါတယ္
ဖန္တီးေပးတဲ့ ပညာ႐ွင္ကို
ငါအၿမဲ ေထာက္ခံေနမွာပါ။ ။
© Blogger template Simple n' Sweet by Ourblogtemplates.com 2009
Back to TOP
